We gaan ervoor..!
12 Januari 2014 | Peru, Machu Picchu
Kedeng, kedeng... kedeng, kedeng... kedeng, kedeng... oe.. oe.. Het kilometer spoor, raast inderdaad onder ons door... Voor ‘t reisdoel kant en klaar... zit ik dus tegenover haar... De trein maakt zijn vertrouwd geluid en zij rijdt vóór-, ik achteruit... We zien dezelfde dingen wel, maar ik heel traag en zij heel snel... Caat rijdt de toekomst in, en ik rijd het verleden uit... En beiden aan dezelfde ruit... In een luxe trein zijn we dan ook opweg naar Aqua calientes... Een klein stadje alleen met de trein bereikbaar en ligt onderaan de berg van de Machu Picchu en de Huayna Picchu... Vol verwachting klopt ons hart en wanneer de trein dan ook vaart mindert zitten we al klaar in de startblokken om als kleine kinderen naar buiten te springen... hoezo ongeduld.?! Na al die geschiedenis lessen over de Inca's hier en daar... Willen we nu toch de kers op de taart proeven.?! Machu Picchu... Als het goed is staat er een busje klaar wat ons 400 mtr hogerop de berg brengt bij de ingang van de Machu Picchu... Oke.. Oke.. de echte Machu Picchu bezoekers gaan voor de Inca trail... Waar wij de trein hebben gepakt gaan zij voor de 3 dagen looptocht de berg op omhoog naar het zelfde eindpunt... M'n conditie is wel in "uitmuntende" staat en zie dan ook met "regelmaat" de sportschool... maar we zullen zeggen dat er meerdere wegen "lijden" naar... Machu Picchu... Het is regen seizoen hier en het komt dan ook met bakken uit de hemel en tegelijkertijd... regent het dan ook pijpenstelen... gewoon ontzettend veel Aqua... met mr poncho in de hand staan we te popelen om onderhand is naar boven te gaan... En dan... Als donderslag bij "heldere" hemel... slaat de bliksem in op ons avontuur... Het reisbureau komt vertellen dat we niet omhoog kunnen... wel (!#$/@׿&'^? £¥%) De weg is geblokkeerd en er is nog te weinig tijd om naar boven te lopen... (! ¥\#$) Daar zit je dan als een over actieve hond in je hondenmand te wachten tot je er weer uit mag... (!@#$/^&£¥₩%) Massage... massage... overal hangen borden in het dorp en laten dan ook de donkere wolken in ons hoofd langzaam op klaren... 05:30 de volgende dag en de gids staat ons op te wachten bij de receptie... Jullie hebben het mischien gehoord maar de busjes rijden niet naar boven er is door de hevige regenval een aardverschuiving geweest... heel de weg is geblokkeerd... Dat wordt in looppas de berg op... Oke.. Als we er maar komen... Het eerste half uur is nog vlak en vrolijk te doen richting de berg... En dan begint de klim van 400 mtr omhoog... Een stenen "trap" van allerlei soorten en maten bij elkaar geraapt... De ene stap is verder als de ander... en de andere is weer hoger als de ander... Het is zoeken naar de meest ideale weg en na 20 minuten trap lopen... tikt het hartje toch heel wat sneller en staan de neus gaten al verder open als normaal... Verstand op nul en maar doorgaan... met een konstant ritme en gemasseerde benen is dit een eitje... mmmh... Een pauze tussendoor om de op hol geslagen motor van binnen op een beter toerental te krijgen is dan ook niet verkeerd... We gaan de strijd met de berg weer aan en op de trap halen we laaaangzaaaaam andere hijgende en zwetende mensen in... Dat geeft dan weer een goed gevoel van... kom op... gas erop... De wekker was vroeg maar blij om dit s ochtends te doen in plaats van in de volle zon... met een rood hoofd, lekkende koppaking en helemaal buiten adem... komen we na anderhalf uur vanaf het hotel aan bij ingang van Machu Picchu... In dit geval zijn we toch blij dat we de bus "gemist" hebben... En geeft het toch meer idee wat de inca trail inhoud... Gewoon er intensief iets voor doen... "voordat je malse biefstukje op je bord ligt" Waar het gister keihard regende begint nu de zon te schijnen en met nog een klein beetje mist hier en daar maakt het een mooi mysterieus geheel om te zien... Machu Picchu... Een mooie stad... NIET achter de duinen... boven op een berg met mooi uitzicht rondom van andere bergen en de diepte van het dal... De stad is indrukwekkend om te zien en gaaf hoeveel er hier nog intact is... mooi... mooi... De gids leidt ons door de stad heen... niet dat je er zal verdwalen... maar hij weet dingen te vertellen over bepaalde stenen waar je anders gewoon voorbij was gelopen omdat ze "in de weg" zouden liggen... De ene is een kompas en de andere geeft de jaargetijde aan... En zo volgen er nog meer weetjes over de stad... al slenterd en gapend komen we aan de andere kant van de stad... De Huayana Picchu staat recht voor ons en onze conditie training begint weer van beneden af aan... 300 mtr hoog is de Huayna Picchu en nog een stuk steiler... met de smalle trappetjes te gaan komen we hoger en hoger... en het uitzicht wordt steeds mooier... Het is opletten met iedere stap die je zet... want je flikkert anders letterlijk een paar honderd meter naar beneden... Al hijgend en zwetend gaan we weer verder en boven op het topje van de berg is onze beloning... een restaurantje met energy drinks en repen... en snakken er dan ook naar om even bij te tanken... maar helaas de berg eindigt in een punt.. en vanaf hier is het dan ook mooi om Machu Picchu te bekijken... Het is een van de 7 wereld wonderen en nemen dan ook de tijd om dit uitzicht punt goed in is op te nemen... Het blijft mooi om naar te kijken... De bouw wijze... de omgeving en het geluk met het weer... de afdaling wordt ingezet... het kost amper energie en het is heel leuk om te zien... hoe de mensen naar boven strompelen om er te komen... ik geef ze een zetje in dr rug door te zeggen dat ze er bijna zijn... "terwijl ze nog niet op de helft zijn" Succes, we hebben het zelfde padje gedaan... nog een laatste blik op Machu Picchu en we gaan de laatste 400 mtr naar beneden terug naar Aqua calientes... Als 2 dolle donkeys galopperen we de trap af... en zonder benen te breken is dit avontuur voorbij... Machu Picchu...
-
25 Januari 2014 - 08:49
Mamsi:
Wat een conditie hebben jullie, geweldig!
Zo te zien op de foto,s was de beloning zoet, wat een uitzicht en je staat in het verleden van de Incas
Deze reis is een aan een schakeling van hoogte punten,
door de leuk geschreven reisverhalen en prachtige foto,s reis ik een beetje met jullie mee.
Lieve groet Mamsi -
25 Januari 2014 - 09:35
Corrie:
Lieve Roon en Caat,
Wat maken jullie toch ontzettend leuke dingen mee, dat pakken ze niet meer af
je kan het ook zo ontzettend gezellig vertellen en op papier zetten,
nog even genieten, ga zo door
groetjes xxx Corrie -
25 Januari 2014 - 10:21
Anneke:
t is hard werken geweest, maar wat was het de moeite waard!!!
dit vergeet je je hele leven niet meer!!
dit is echt REIZEN ipv van vakantie
door de foto s en iedere keer een mooi verhaal kunnen wij het mee beleven
geweldig hoor bedankt….
en nu maar lekker aan t strand een beetje relaxen
heel veel plezier daar met elkaar
daag eg en an -
25 Januari 2014 - 10:48
Michiel:
Weer mooi hoor.
Heeft het toch nut gehad elke dag uren naar de sportschool, kon je nu snel naar boven. -
25 Januari 2014 - 13:15
Lisette Bartels:
Wow!! Dat is nog eens een prestatie! :-) Een hele steile klimpartij!!! Gas erop..is letterlijk van toepassing....Ben trots op jullie..En wat zijn de foto's prachtig!! En ook dit hebben jullie weer op je lijstje kunnen zetten..Bin there...did it...and enjoy it!!!! Letterlijk een hoogtepunt!!!!! Nu wordt het volgens mij tijd om lekker te relaxen :-) -
25 Januari 2014 - 15:21
Marijke:
Geweldig geschreven, ik zie het helemaal voor me :)
Geniet nog even daar!
-
25 Januari 2014 - 23:16
Ome Alex:
"Caat rijdt de toekomst in, en ik rijd het verleden uit..."
Geniaal!!! De Inca's inspireren!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
